Geçmişin Sıcaklığı Eski Soba

Eski soba, sadece bir ısınma aracı değildi; o, evin kalbinde yanar, içimizi ısıtırdı. Odun ya da kömürle çalışan o soba, sabırla ısınır, yavaşça yaydığı sıcaklıkla etrafındaki her şeyi sarar, bir tür huzur yaratırdı. Sobanın başında oturmak, bir bakıma hayatın yavaşladığı, her şeyin daha sakin ve anlamlı olduğu bir andı. O günlerde, soba yakmak hiçte kolay değildi.Odunları .yerleştirir, ateşi dikkatle izler, bazen biraz kül alır, bir odun daha eklerdik. Bütün bu süreç, sıcaklık kadar, bir tür ruhsal tatmin de sağlardı.

Sobanın sağladığı sıcaklık, sadece vücudu değil, duyguları da sarar, aileyi bir araya getirirdi. O sıcak ortamda, çocuklar oyun oynar, büyükler sohbet ederdi. Sobanın etrafı, yalnızca fiziksel sıcaklık değil, bir anlamda samimiyetin, birlikte olmanın ve paylaşmanın merkezi olurdu. Kimi zaman sobanın çıtırtıları eşliğinde eski hikayeler anlatılır, bazen de bir kahve içilirdi. O zamanlar, herkesin köşe başında soba ile ısınması, bir anlamda evin sıcak kalbinin etrafında birleşmekti.

Bugün modern kalorifer sistemleriyle her oda hızlıca ısınırken, o eski sobanın verdiği samimi sıcaklık, pek de kolay bulunmaz. Modern ısınma sistemleri pratik ve verimli, her köşe aynı sıcaklıkta. Ama soba, sabırla ısınan bir ortam yaratır, her köşede farklı sıcaklıklar olurdu ve bu da evin içine özel bir atmosfer katardı. Bir odanın köşesi daha soğuk, bir yeri daha sıcak olurdu. Ama tam da bu yüzden, sobanın etrafındaki zaman çok daha değerliydi.

Eski soba, yalnızca ısınmak için değil, o anları yaşamak, birlikte olmak içindi. Bugün belki de o eski sobanın başında geçirilen zamanları, o sıcak sohbetleri ve aileyi özlüyoruz. Çünkü soba, sadece bir ısınma değil, bir yaşam biçimiydi.