Güneşle Vedalaşırken

Bir mevsimin daha sonuna geldik. Takvimler sonbaharın kalbine doğru ilerlerken, güneş hâlâ son bir gayretle yüzünü gösteriyor. Hâlâ o tanıdık sıcaklığı hissediyoruz; ne tam yaz, ne de tam kış.

Sıcakların son anlarını yaşıyoruz.

Sabahları pencereyi açtığınızda burnunuza gelen o serin hava, artık yazın değil, kışın habercisi. Yine de gün ortasında güneş bir anda parlıyor, “henüz gitmedim” der gibi yüzümüze dokunuyor. Bu kararsız hava aslında tam da mevsimin ruhunu anlatıyor: Gidene üzülürken, gelene alışmaya çalışıyoruz.

Yaz, coşkunun mevsimidir. Şimdi doğa renk değiştiriyor; yeşiller sarıya, sarılar kahverengiye dönüyor. Ağaçlar sessizce hazırlanıyor kışa, tıpkı bizler gibi.

Yazın telaşı yerini huzurlu bir yavaşlığa bırakıyor.

Balkonlarda çiçekler solmaya başlarken, pazar tezgâhlarında da mevsim değişimini hissediyoruz. Kavun-karpuzun yerini nar, mandalina ve kestane alıyor. Sıcak günlerde serinlemek için aradığımız gölgeler, şimdi güneşin son ışıklarıyla ısınma noktalarına dönüşüyor.

Bu günlerde insanın içini garip bir hüzün kaplar. Belki de her veda biraz hüzünlü olduğu içindir.

Ama aynı zamanda bir kabulleniştir de bu: Her şeyin bir zamanı vardır. Güneş de, tıpkı biz insanlar gibi, bazen dinlenmeye çekilir. Her batışında, yeniden doğacağının sözünü verir aslında.

Biz de biliriz ki, bu geçiş sadece havanın değil, ruhumuzun da mevsim değişimidir.

Akşamüstü saatlerinde, güneş batarken gökyüzü bambaşka bir renge bürünür. Turuncu ile mor karışır, sanki gökyüzü de bu vedadan duygulanır. O an, insanın içinden hiçbir şey yapmadan sadece izlemek gelir. Çünkü bilirsiniz, bu manzara her gün aynı olsa da, her batış biraz farklıdır.

Tıpkı her mevsim gibi, her insan gibi.

Şimdi o son sıcak günlerin kıymetini bilme zamanı.

Bir kahve alın, pencereden dışarı bakın, o altın tonlu güneş ışığının tadını çıkarın.

Sokaklarda yürürken yüzünüze vuran rüzgârın getirdiği serinliğe kızmayın. Çünkü o rüzgâr, yakında kar kokusunu da getirecek.

Şimdilik sadece tadını çıkarın; güneşin vedasını izleyin, o yavaş çekilişin huzurunu hissedin.

Çünkü biliyoruz ki, hiçbir mevsim sonsuz değil.

Ve belki de hayatın en güzel tarafı da bu: Giden her sıcak gün, yerini yeni bir başlangıca bırakıyor.