Evimiz Tatil Köyü mü?

Yaz tatili başladı, evler birer küçük lunaparka dönüştü. Sabahları okula giderken üşenen çocuklar sabah erken kalkmaya, “Bugün ne yapacağız anne?” diye sormaya başladı.

İlk hafta muhtemelen büyük bir heyecanla geçecek fakat sonrası, piknikler, parklar, biraz televizyon derken her gün aynı cümleyle devam edecek: “Anne çok sıkıldım!”

Çocuk haklı. Okul yok, arkadaşlar yok, dışarısı çok sıcak. Ama biz anneler ne yapalım? Ve bu çocukları nasıl oyalayalım.

Bütün gün yemek, çamaşır, ev işi derken bir de animatör gibi çocukları oyalamaya çalışıyoruz. Sanki bir tatil köyü yöneticisiyim! diye sitem etmek geliyor içimden.

Tatil dediğin, çocuklar için özgürlük; anneler için 24 saat açık çocuk kulübü hizmeti gibi. Her gün yeni bir proje bulmamız gerekiyor: Slime yapalım, kek yapalım, saklambaç oynayalım… Yorulunca da tabii ki “anneyle sarılmaca” oyunu başlıyor.

Bazen gerçekten zorlanıyorum ama her kahkahayla içim sıcacık oluyor. Bu yaz da böyle geçecek biliyorum: yorularak, ama severek. Küçük patronlarım mutluysa, ben de mutluyum. Ama lütfen… Bir gün de ben sıkılayım, olur mu çocuklar?