Benim İçin Bir Antrenörden Daha Fazlası

“Zaman akıp gidiyor dur demek olmaz” diye başlayan Kıraç’ın o unutulmaz şarkısı dilime pelesenk oldu dünden beri…

Aynı nakaratı tekrar edip duruyorum, elbette ki durup dururken bu şarkı dilime dolanmadı…

***

Bugün beni ziyadesiyle mutlu eden misafirlerim vardı…

Yıllar öncesine gidip, geçmişi yad edip, kimi zaman hüzün çöktü, kimi zaman da tebessümle gülücükler açtı yüzümüzde.

Arkadaşlarım misafirlerimin olduğunu söyleyince haber merkezinden koridora doğru yöneldim ve hocamı ve ağabeyimi karşımda görünce dünyalar benim oldu.

***

Bir tarafta Orhan Ülke hocam, diğer yanda Adnan Bahar ağabey…

Her ikisiyle de sımsıkı sarıldık ve hal hatır sorduktan hemen sonra vakit kaybetmeden geçmişe doğru bir yolculuğa koyulduk.

Orhan Ülke ismi benim hayatımda apayrı yeri olan, gönlümde, kalbimde saygının en büyüğünü hak eden, sadece kıymetli değil, çok çok kıymetli olan saygıda asla kusur etmeyeceğim nadir isimlerden birisidir.

***

Orhan Ülke benim hayatımın yönünü tamamıyla değiştiren adamdır.

Orhan Ülke beni gazeteciliğe başlatan, elimden tutan, bana yön gösteren, benim ufkumu değiştiren, aynı zamanda benim Basınspor’da hocalığımı yapan bir büyüğümdür.  90’lı yılların başlarına giderken hocam dedi ki;” Ben o günlerde senin iyi bir gazeteci olacağını öngördüğüm için seni hem Basınspor’a transfer ettim, hem de bu camiaya kazandırdım…” Güldük…

***

Bir dönemin Basın camiasının imparatoru, Gazeteciler Cemiyeti eski Başkanı o dönem Basınspor’un efsane Başkanı rahmetli Şemsettin Çetinsöz’ü yad ettik, bir döneme damga vuran sektörün en güçlü  kaleminin bu şehrin basınına kazandırdıklarından söz ettik.

Orhan hoca bir ara sözünün ortasında yine dedi ki;” Hatırlıyor musun bütün takıma konuşma yaptıktan sonra söz istemiştin ve net bir ifade ile bu maçta ilk onbirde oynamam gerekirken, hakkım olmasına rağmen beni yedek bıraktınız” demiştin. Evet haklıydın ve doğru söylemiştin, o konuşmandan sonra sana olan bakışım tamamen değişmişti.

O özgüvenin, hak arayışın, haykırışın seni buralara getirdi” dedi.

***

Hocam da iletişim mezunudur ve kalemi çok güçlüdür, o günlerde de bana ilk nasihatı “okumazsan yazamazsın” olmuştu.

İlk günkü gibi hala okuyor ve yazmaya gayret ediyorum. Bu kez ben ona sordum okuyor musun? diye

“ Okumak benim yaşam biçimim, sadece ben değil, alt yaş gruplarında görev yaptığım dönemlerde bütün öğrencilerimi en az ikişer kitapla ödüllendirdim, en azından okuma alışkanlığını aşılamaya gayret ettim.

Kim ya da nerede olduğumuzun, ne iş yaptığımızın bir önemi yok, okumak her insanın alışkanlığı olmalı ”dedi. 

***

Hocam bu şehir için bir kazançtır, hocam Kayseri sporu için bir değerdir, hocam reklamı sevmeyen, tribüne oynamayan isimsiz gençleri Türk Sporuna kazandıran bir spor adamıdır.

35 yıl öncesine gidip o muhteşem kadrosu ile Basınspor’u o dönemi hatırlayanlar çok iyi bilir, her yönüyle alkışlanan bir kadroydu.

Kalede Mehmet, defansta, Adnan, Reis, Gökhan, Erkan, orta alanda İbrahim, Canan, Emir, Ferhat ofansta Cengiz ve Hacı ile rakip tanımayan bambaşka bir kadroydu. Adnan Bahar da o kadronun sağ beki idi…

Hepsi de birbirinden kıymetli çok özel isimlerdi. Kıymetli hocamın ve takım arkadaşım ve aynı zamanda ağabeyimin ziyaretleri beni çok mutlu etti.

Hem o günleri hatırlamak, hem de bir gerçeği hepinizle paylaşmak istedim.

Bir kez daha söylemekten onur ve gurur duyuyorum; gazeteciliğe başlamama vesile olan ve o imkanın bana sağlanmasında ön ayak olan kıymetli hocam Orhan Ülkeye huzurlarınızda bir kez daha teşekkür ediyorum.