BU KONGRENİN KAZANANI YOK

Neden geride kaldığınızı bazen bir fotoğraf karesi, bazen bir söz, bazen de güç zehirlenmesine kapılıp bir hırs uğruna gerçekle yüzleşmemeniz anlatır…

Tozu dumana katmakta bazen bir iz, yapıcı, kalıcı, hatırlanası olmakta bir izdir…

İzi değerli kılan ise bazen giz, bazen de zamandır aslında, ama anlayana…

***

Siyasette dün yoktur, yarın da, varsa yoksa kıymetli olan bugündür… 

Dün ne yaptığınızın fazla bir esprisi yoktur, yarınlara ne bırakacağınızın da kıymeti harbiyesi yoktur. Dolayısıyla varsa yoksa bugün ne yaptığınız veya ne yapamadığınızdır dikkat edilen…

İşte tam böyle bir dönemde, günü kurtarma adına dün kol kola yürüdükleri dava arkadaşlarının, bugün sözleriyle üzerlerine yürüdüklerini anlatan, siyasetin öteki yüzünü aktaracağım sizlere…

***

Kısa aralıklarla Kayseri’de önce CHP, sonra İYİ Parti İl Kongresi yaptı.

Hararetli geçen kongrelerde sandıktan CHP’de eskinin yeniye dönüşmesiyle değişim, İYİ Parti’de mevcutla devam kararı çıktı. 

İki partinin kongresini eş zamanda sütunlarıma taşımaktaki gayem; benzer yönlerinin çok olmasından dolayıdır…

***

Saygı duymak, tebrik etmek, başarı dilemek gibi, sözlerle kazananı alkışlamak gibi, kutlamanın klişe mecburiyetleri vardır.

Benim yorumum kazananların, “Kazandık” dediklerinde “Kaybettikleri” kaybedenlerin ise

“Kaybettik” dediklerinde ki “kazanımları” üzerine olacaktır…

***

CHP ve İYİ Parti kongrelerinde sandıktan tam tersi bir durum da çıkabilirdi. Çünkü 10-20 oy farkı kongrelerde adayları terleten, oradan oraya savuran rakamlardır. Bunları da geçtik, bu iki parti kongrelerini benzer kılan detay, kazanan ya da kaybedenin adaylar değil, arkalarında duran Ankara hesabı yapanların oluşudur…

CHP Kayseri teşkilatının seçim sonrasında Ankara’da kamuoyuna verdiği fotoğraf zaten her şeyi net bir şekilde anlatmıştı, bugün ise partinin tabanı da, partinin söz sahibi isimlerinin ağırlığını oluşturduğu üst tabaka da fokur fokur kaynıyor. 

Sular dün durulmamıştı, bugün de, yarın da durulacağa benzemiyor. Aksine parti içi tartışmalar, nizahlar daha da alevlenecek gibi.

“Kol kolayız, yan yanayız” sözlerinin inandırıcılığına bırakın dışardakileri, kendileri dahi inanmıyor.

***

İYİ Parti’nin Kongresine gelince; önce salonun girişinden başlayalım.

Ya arkadaş; salonun içerisinde kongre yapıyorsunuz, salonun dışına bari bir bayrağınızı, flamanızı ya da afişinizi asın..! İktidara talip olduğunu söyleyenler neyi düşünerek bu ayrıntıyı atladılar anlamadım.  Divan Başkanı yaptığınız Bursa Milletvekilini o salona getirdiğinizde yüzünüz hiç  kızarmadı mı? Geçtik; delegelerinize nasıl izah ettiniz bu durumu? Bu çirkin görüntü İl Başkanlığının ayıbıdır. Kendilerine yakışanı yapanları kenara bırakıp salona geçelim…

Salonun içerisinde iki liste ve listesi olanların arkasında; Ankara’da biri GİK üyesi bir diğeri Genel Başkan Baş Danışmanı etiketiyle iki isim vardı.

Seçim Tansu Şener, Memiş Cengiz, değil Kazım Yücel ile Sedat Kılınç arasında geçiyordu. Kürsüye çıkan, dün birlikte yürüdükleri, onları o koltuğa oturtanlara ateş ediyordu. 

Dünkü arkadaşlarını eleştirenler, aralara birlik beraberlik mesajları serpiştirseler de; ne dediklerini kendileri de bilmiyordu.

Çünkü kendileri de daha şimdiden bir yerlerde yer edinmek için yol ayrımına gelmişlerdi.

Yarın seçim olursa “ben mi sen mi?” “Listede kim bir olur ?” hesabı yapanların attıkları taş yerini bulmayınca ben o zaman bakacağım ağızlarından dökülenlere…

Dursun Ataş’ı kürsüden eleştirenler, arkasından konuşanlar bire bir de gittiğine dua ediyorlar. Çünkü bugün Ankara hesabı yapanlar, Ataş gitmeseydi ne şuan ki konumlarını, ne de yarınlara dair başkent hayali kuramazlardı. 

Hoş kursalar da hayalleri bu zihniyetle kursaktan öteye gitmez, orada kalırdı zaten….

Sandıklar açıldı, sayım yapıldı, kazanan açıklandı, zoraki eller havada pozlar verildi, sonrasında atışmalar başladı.

Kongre biter bitmez şöyle bir baktım sosyal medyada “kim ne yapıyor?” diye…

Kazananı da, kaybedeni de hepsi birbirini eleştiriyor.

Kürsüden çıkıp birlik beraberlik üzerine methiyeler dizen arkadaşlar dahil hepsi barut, ortalık ise toz duman olmuştu… 

Kimi yaylım ateşine tuttu, kimi aşıklar gibi sazın tellerine vurup karşılıklı atıştı.

Kimi de öyle cümleler kurdu ki; bırakın geçmişte birlikte yürüdüklerini, bundan sonra yüz yüze gelme ihtimallerini dahi sıfırladılar…

Birlik beraberlikten, yol yürümekten, davadan, liderden dik durmaktan söz edenlerin hepsi bu kongre ile birbirlerini tekzip etmek zorunda kalmışlardır.

Kimse kimseyi kandırmasın, bu seçimin kazananı yoktur, aksine kazananı da, kaybedeni de KAYBETMİŞTİR!… Dolayısıyla uzatmaya gerek yoktur, sözün bittiği yer burasıdır. Bize düşen de noktayı koymaktır…