Yollar Bana Memleket

Bisikletle yol arkadaşlığı yaptınız mı bilmem ama bu tecrübeyi edinmeyenlere tavsiyemdir.

Yakıtını sizden alan bu iki tekere üçüncü kişi de siz oldunuz mu tadına doyulmuyor.

Arka teker hadi hadi derken ön tekere yön vermenizle yollar aşılıyor. Hele yokuş yukarı çıkarken ardınızdan bir kamyon, tır ya da otobüs geçerse ve de onun rüzgârı de 4. Yoldaşınız olursa gel keyfim gel. Kimi zaman da müziğiyle size dinleti armağan edenler yanınızdan geçerse müziğe kapılmamak elde mi?

Şimdiye kadar pek çok bisiklet eskitmiş birisi olarak yollarda lastik eskitmeye devam ediyorum.

Yol boyunca güzergâhtaki insanlara selam edip onlarla yaptığım sohbetler, onların ikramları ve daha nice yol hikâyeleri hayatımı güzel yapan nüanslardan. Her ne kadar çevremde eskimiş memur mantığında dünyaya at gözlüğüyle bakan insanlar varsa da onların bu görüşlerine saygı duyup “yollar bana memleket ”şarkımın bestesine eklemeler yapınca hepsi toz olup uçuyor.

Kukla gösterilerim, ahşap işlemelerim, fotoğraf çekimlerim ve projelerim ve de belgesellerimle hayat yolum devam etmekte. Ahşap, metal ve cam üzerine işlemelerimle devam.Bir de hayat sevince güzel deyip pedallara basıp nerde akşam orda sabaha uyanmak değil midir uyku tulumunda gün doğumunda?

Esen kalın